Zwiedzanie Akki w jeden dzień

Akka zwana też Akrą to jedno z zaledwie dwóch zabytkowych miast na wybrzeżu izraelskim. Mimo, że ma do zaoferowania więcej niż Jafa, to jednak niesłusznie cieszy się mniejszą popularnością. Zaraz dowiecie się dlaczego polecam zwiedzanie Akki.

Akka – ostatnia twierdza krzyżowców

Stara dzielnica Akki zamieszkiwana jest przez społeczność arabską, dzięki czemu nadal posiada charakterystyczny orientalny sznyt. W dawnych czasach Akka była ostatnią twierdzą krzyżowców, otoczona przez potężne fortyfikacje, stanowiła także jeden z głównych portów Palestyny. Obecnie zabytkowa dzielnica wpisana jest na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Przyrodniczego UNESCO.

Trochę historii przed zwiedzaniem Akki

Początki Akki sięgają przełomu III i II tysiąclecia p.n.e., a co najmniej od XIX w. p.n.e. znajdowało się tutaj osiedle oraz port handlowy. Położenie miasta różniło się jednak od teraźniejszego, bowiem było usytuowane na wzgórzu Tel al-Fukhar, na wschód od obecnego centrum. Przez długi czas podczas tworzenia starożytnego państwa izraelskiego, Akka pozostawała poza jego granicami jako niezależny port fenicki.

Akka zaczęła rozkwitać gdzieś mniej więcej od IV w. p.n.e., a konkretniej od założenia tutaj mennicy przez Aleksandra Wielkiego. To sprawiło, że Akka zaczęła prześcigać potężne fenickie ośrodki handlowe położone dalej na północy (obecny Liban) jak np. Tyr i Sydon. Później miasto było we władaniu spadkobierców Aleksandra Macedońskiego – egipskich Ptolemeuszy, a następnie syryjskich Seleucydów, by w 63 r. p.n.e. trafić w ręce Rzymian. Założenie Cezarei trochę umniejszyło znaczeniu Akki, jednak po podboju arabskim w VII w., Cezarea straciła na znaczeniu ze względu na zamulenie tamtejszego portu. W jego miejsce ponownie Akka stała się ważnym miastem handlowym.

Rozwój Akki

Krzyżowcy zdobyli Akkę dopiero w 1104 r., czyli dopiero 5 lat po zajęciu Jerozolimy. Bardzo szybko powstały tutaj kolonie kupców z Genui, Pizy, Amalfi oraz Wenecji. To również tamtejsze okręty sprowadzały do Akki pielgrzymów, osadników oraz rycerzy. Ci ostatni, a konkretniej zakony rycerskie szpitalników i templariusze założyły tutaj swoje siedziby. W 1187 r. miasto zostało podbite przez Saladyna, ale 4 lata później III krucjata pod wodzą króla angielskiego Ryszarda Lwie Serce i francuskiego Filipa II Augusta odbiła miasto. Od tamtej pory Akka była faktyczną stolicą Królestwa Jerozolimskiego i miasto rozrosło się wtedy do pokaźnych rozmiarów, licząc prawie tyle mieszkańców co obecnie (> 40 tys. mieszkańców). XIX-wieczne mury, stojące na linii wcześniejszych obwarowań krzyżowców, otaczają zaledwie jedną trzecią obszaru, który zajmowała Akka w XIII w. Wtedy wzniesiono mur zewnętrzny, który nie zachował się do naszych czasów.

Stolica handlu oraz upadek ostatniej twierdzy krzyżowców

Port w Akce stał się jednym z największych na Bliskim Wschodzie, a sama Akka centrum handlowym łączącym gospodarczo Wschód z Zachodem. Przez Akkę wiodła droga wielu europejskich kupców z Marco Polo na czele. O wpływy handlowe w mieście walczyły ze sobą koterie kupieckie Wenecjan oraz Genueńczyków, co zresztą utrudniło obronę miasta w 1291 roku i Akka po dwóch miesiącach oblężenia została zdobyta przez egipskich mameluków. Tak upadłą ostatnia twierdza krzyżowców z Ziemi Świętej. Prawie 40 tys. mieszkańców ewakuowało się na Cypr.

Po zniszczeniach Akka pozostała opuszczona przez ponad 400 lat. Dopiero w połowie XVII w. miasto odbudował Zahor al-Umar – szejk arabski z Galilei, tworząc własne częściowo niezależne od władz tureckich państewko. Po 1775 r. Akką rządził znany z okrucieństwa albański najemnik Ahmed Pasza o przydomku „Rzeźnik” (Al-Dżazzar). To właśnie rzeźnik dzięki pomocy brytyjskiej floty, w 1799 roku, oparł się dwumiesięcznemu oblężeniu Akki przez armię Napoleona. Następnie miasto znalazło się w rękach władcy Egiptu Ibrahima Paszy, a po przywróceniu władzy Osmanów, przez prawie 100 lat było głównym portem regionu i to właśnie tędy transportowano m.in. zboża uprawiane na Wzgórzach Golan.

Od 1948 roku Akka znajduje się w granicach niepodległego Izraela. Natomiast spora część ludności arabskiej nie opuściła starego miasta, obok którego powstały nowe dzielnice dla osadników żydowskich. Obecnie w starej części Akki w większości mieszkają miejscowi Arabowie – muzułmanie i chrześcijanie, a w dzielnicach poza murami – prawie wyłącznie Żydzi (w tym emigranci z byłego ZSRR).

Zwiedzanie Akki – miejsce warte uwagi

Darmowy parking w Akce:
współrzędne: (32.921120698003044, 35.066789262163674)
adres: Ha-Hagana St 11, Acre, Izrael. 

Samochód parkujemy na darmowym parkingu (patrz mapka u dołu strony). Następnie kierujemy się w stronę cytadeli , spacerując wzdłuż pozostałości nadbrzeżnego muru okalającego Akkę. Przy ulicy Jashruti odbijamy w prawo w stronę starego miasta i cytadeli.

Cytadela w Akce

Cydatela została wzniesiona na ruinach budowli krzyżowców w XVIII w. i w jej obrębie można wejść na taras na szczycie dawnego donżonu nazywanego Wieżą Skarbca.

Muzeum więzienia bojowników podziemia

Z cytadeli udajemy się do muzeum więzienia bojowników podziemia. Dawniej istniało tutaj więzienie, w którym trzymano członków żydowskich organizacji paramilitarnych. Tutaj również wykonywano na nich wyroki śmierci. Część z nich została ocalona w 1947 r., podczas odważnego ataku bojowników Irgunu.

Miasto Krzyżowców

Kolejnym punktem odwiedzin jest Miasto Krzyżowców. Akka była odbudowywana pomiędzy XVIII i XIX w. i pod nowszymi konstrukcjami odkryto monumentalne wnętrza cytadeli, która została wzniesiona przez szpitalników. Wielkie sale służyły niegdyś jako dormitoria oraz refektarz rycerzy zakonnych. Refektarz był szczególnie okazały i wyróżniał się pięknym sklepieniem gotyckim z połowy XII w.

Spacer po obwarowaniach miasta

Z ulicy przecinającej mury koło twierdzy możemy dostać się na najlepiej zachowaną północno-wschodnią część obwarowań. Obwarowania składają się z szerokich, ziemnych wałów przystosowanych do obrony miasta z użyciem artylerii. Zbudowane zostały w XIX w. w miejscu obwarowań z okresu wypraw krzyżowych, które to zostały zniszczone podczas oblężenia Akki przez wojska francuskie w 1799 r. W narożnym bastionie znajdziemy muzeum „Skarby w murach”.

Łaźnia turecka

Z muzeum kierujemy się na południe z powrotem w stronę wejścia do cytadeli i trafiamy do doskonale zachowanej łaźni tureckiej. W łaźni można obejrzeć prezentację multimedialną dotyczącą działania tradycyjnego tureckiego hammamu.

Meczet Al-Dżazzara

Wychodzimy z łaźni, przechodzimy przez bazar turecki znajdujemy wejście na teren meczetu Al-Dżazzar (Al – Jazzar) – głównego meczetu Akki. Został on wzniesiony przez Ahmeda Paszę w 1781 r., a powstał na ruinach kościoła św. Jana (zbudowanego przez krzyżowców). Dziedziniec otoczony jest portykami arkadowymi, które są wsparte na kolumnach pochodzących z ruin Cezarei. Pośrodku znajduje się kwadratowy meczet z kopułą.

Plac Wenecki z wieżą zegarową

Plac Wenecki w Akce posiada bardzo charakterystyczną wieżę zegarową, która jest symbolem Akki. Wieża znajduje się nad najlepiej zachowanym zajazdem (karawanserajem, czyli miejscem postoju dla karawan z pomieszczeniami dla podróżnych) – Chan al-Umdan. Wieża jest piętrowa, posiada czworoboczny dziedziniec, otoczony arkadowymi krużgankami.

Tunel Templariuszy

Wyruszamy z placu Weneckiego i obchodzimy zajazd Chan al-Umdan, by na jego tyłach znaleźć wejście do tunelu templariuszy. Jest to XII w. tunel, który łączył nieistniejącą już twierdzę w zachodniej części miasta z głównym portem po wschodniej stronie Akki. Po wyjściu z tunelu możemy pójść na spacer wzdłuż południowego muru, a od jego zachodniej strony zobaczymy wielki bastion z latarnią morską. Stamtąd czeka nas już tylko spokojny spacer z powrotem do auta.

Młodsza mapa zwiedzania Akki

I to by było na tyle, ale pamiętajcie zajrzeć również do Hajfy oraz Tel Avivu!